dëgjueshmëri

Nga Wiktionary

DËGJUESHMËRI f. libr.

1. Të qenët i dëgjueshëm a i kapshëm me vesh.

2. Aftësia a mundësia për të dëgjuar a për t'u dëgjuar. Dëgjueshmëri e lartë (e ulët). Zona e dëgjueshmërisë. Kanë dëgjueshmëri të ndryshme. Rrit dëgjueshmërinë.