cefël
Shqip[redaktoni]
Cefël f.sh. -
- Cipë që mbulon frutat, kokrrat e drithit, farat, vezët etj., lëvore e hollë, gujavë. Cefël arre. Cefël rrushi. Cefël qepe. Cefla e fasules. Cefël fare. Cefël misri. Cefël veze. I heq ceflën.
- Cipë e hollë që shkëputet nga sipërfaqja e një sendi, leskër; diçka që është bërë si petë e hollë; cope e vogël dhe fare e hollë. Cefla suvaje. Cefël sapuni.
- shih cifël,~la. Cefël bombe (predhe). Cefël guri. Cefël druri.
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
|
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0