butër
Shqip[redaktoni]
Butër m. -
- veter. Sëmundje ngjitëse e kafshëve njëthundrake (kryesisht e mëzave), që shfaqet me pezmatimin e mukozave të hundës ose me qelbëzimin e grykëve. E zë butri.
- mjek. shih rrufë,~a. E ka zënë butri. Jam me butër.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0