budallallëk

Shqip

Budallallëk m.sh.bised. -

1. Të qenët budalla a i trashë nga mendja, vetia e një njeriu budalla; marrëzi; kund. mençuri. E ka (e bën) nga budallallëku. Me budallallëkun e vet.
2. Veprim, sjellje a punë prej budallai; fjalë a shprehje prej budallai; marrëzi. Budallallëk me brirë. Budallallëqe me thes. Bën budallallëqe. Thotë (flet) budallallëqe.

Sinonime

• marrëzi

Antonime

• mençuri

Në gjuhë tjera

Anglisht: stupidity (en) Anglishte e thjeshtë: Arabisht: Bjellorusisht: Boshnjakisht: Bullgarisht: Çekisht: Danisht: Esperanto: Frëngjisht: Greqisht: Gjermanisht: Estonisht: Finlandishte: Hebraisht:

Hollandisht: Hungarisht: Indonezisht: Interlingua: Irlandisht: Italisht: Japonisht: Katalanisht: Kinezisht: Koreanisht: Kroatisht: Latinisht: Letonisht: Luksemburgisht: Lituanisht:

Maqedonisht: Norvegjisht: Persisht: Polonisht: Portugalisht: Rumanisht: Rusisht: Serbisht: Sllovakisht: Sllovenisht: Spanisht: Suedisht: Turqisht: Ukrainisht: Venecianisht: