buçuk
Shqip[redaktoni]
Buçuk m.sh. -Babune e madhe, brokë.
- E bëri buçuk e pështjelloi punën, e ngatërroi. I ka (punët) buçuk i ka punët pisk, është ngushtë.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0