brydhët
Shqip[redaktoni]
Brydhët mb. -
- I butë, që pritet, që copëtohet a që hahet lehtë, i ndulkët (për pemët, për mishin etj.); që punohet me lehtësi, i shkrifët, i butë (për tokën). Pemë të brydhëta. Dardhë e brydhët. Mish i brydhët. Tokë e brydhët. Dhe i brydhët.
- I butë e i njomë; i brishtë. Dorë e brydhët. Lëkurë e brydhët. Trup i brydhët.
- fig. I butë. Dritë e brydhët. Rreze e brydhët.
- fig. mospërf. I qullët, i ngathët. Njeri i brydhët.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0