brohoritje
Shqip[redaktoni]
Brohoritje f.sh. - Thirrje a britmë e gëzuar, që shoqërohet zakonisht me duartrokitje dhe që shpreh miratimin për një ngjarje të madhe, për një vendim me rëndësi etj. ose që bëhet si përshëndetje për një njeri të shquar. Brohoritje e fuqishme. Duartrokitje dhe brohoritje. Shpërthyen brohoritjet. E pritën me brohoritje.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0