britmë

Shqip

Britmë f.sh. -

1. Zë i fortë, që nxjerr njeriu kur bërtet, thirrmë e fortë, klithmë; zëri që lëshojnë kafshët, ulërimë. Britmë e madhe (e fortë, e ngjirur, e çjerrë, shurdhuese). Britma e tufës. Lëshoi (një) britmë. Vuri britmën. Ia dha britmës.
2. Shprehje e vrullshme e një ndjenje me zë a me pasthirrma; brohoritje. Britmë e gëzuar. Britma gëzimi (habie). E pritën (e përcollën) me britma.
3. Zhurmë që krijohet nga zërat e disa vetave, kur flasin fort; zhurma që bëjnë dy ose me shumë veta kur zihen a kur shahen me zë të lartë. Britma kalamajsh.
4. Thirrje, kushtrim; zhurmë që bëhet për një qëllim të caktuar. Lëshoi britmën dha kushtrimin.

Në gjuhë tjera

Anglisht: cry (en), shout (en), scream (en) Anglishte e thjeshtë: Arabisht: Bjellorusisht: Boshnjakisht: Bullgarisht: Çekisht: Danisht: Esperanto: Frëngjisht: Greqisht: Gjermanisht: Estonisht: Finlandishte: Hebraisht:

Hollandisht: Hungarisht: Indonezisht: Interlingua: Irlandisht: Italisht: Japonisht: Katalanisht: Kinezisht: Koreanisht: Kroatisht: Latinisht: Letonisht: Luksemburgisht: Lituanisht:

Maqedonisht: Norvegjisht: Persisht: Polonisht: Portugalisht: Rumanisht: Rusisht: Serbisht: Sllovakisht: Sllovenisht: Spanisht: Suedisht: Turqisht: Ukrainisht: Venecianisht: