brikoç
Shqip[redaktoni]
Brikoç mb. -
- Që ka një bri të thyer, briçe (për kafshë). Ka brikoç. Dhi brikoçe.
- Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0