brejcë
Shqip[redaktoni]
Brejcë f.sh. - Thikë e vogël pa dorezë; teh brisku që përdoret zakonisht për të kruar ose për të gërryer diçka. E mprehtë si brejcë. Gërryej me brejcë.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0