branë
Shqip[redaktoni]
Emër[redaktoni]
branë
I f.sh. -
- shih lesë,~a I 1. Branë e rëndë (e lehtë). Branë me thika. I heq (i shkoj) branën (tokës).
- Vegël në trajtë bige, me një peshë përsipër, që shërben për të mbajtur të tërhequra fijet, kur i endim dhe i mbledhim në shulësin e tezgjahut. Guri i branës.
- krahin. Ortek bore.
II ndajf.
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0