boricë
Shqip[redaktoni]
Boricë f. -
- Borë e hollë që shoqërohet me erë shumë të ftohtë. Bie boricë.
- Erë shumë e ftohtë, që fryn zakonisht nga veriu dhe që sjell borë. Fryn boricë. Të pret borica.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0