blerim
Shqip[redaktoni]
Blerim m. -
- Veprimi sipas kuptimeve të foljes bleron.
- përmb. Tërësia e bimëve të blerta që mbulojnë tokën, gjelbërim. Qytet (kodra, fusha) plot blerim. Në mes të blerimit. U vesh toka me blerim.
- Ngjyra e blertë e bimësisë, gjelbërim. Blerimi i barit.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0