birues
Shqip[redaktoni]
Birues
I m.sh. -
- zool. Emër i disa kandrrave dëmtuese, larvat e të cilave shpojnë vrima në pemët. Biruesi i fikut. Biruesi i ullirit. Biruesi i hardhisë. Biruesi i kumbullës.
- keq. Ai që fut hundët kudo, ai që përzihet në punët e të tjerëve; biramel. Birues i keq.
II mb. - Që bën vrima; që shërben për të hapur vrima. Krimb birues. Kunj birues.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0