bindës
Shqip[redaktoni]
Bindës mb. - Që të mbush mendjen, që të bind; që synon të bindë dikë. Provë bindëse. Forcë bindëse. Shembull (fakt) bindës. Punë bindëse. Përgjigje bindëse. Arsyetim (shpjegim) bindës. Në mënyrë bindëse.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0