besëlidhës
Shqip[redaktoni]
Emër[redaktoni]
besëlidhës m.sh. -
- Ai që ka lidhur besën për veprime të përbashkëta me të tjerët, pjesëtar në një besëlidhje; aleat.
- Përd. mb. sipas kuptimit të emrit. Krerët besëlidhës.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0