belcë

Shqip

Belcë f.sh. - Qilim i trashë me thellë të gjata, që shtrohet zakonisht pranë vatrës; plaf, cull. Belcë e bardhë. Thekët e belcës. Shtroj belcën. Mbuloj me belcë.

Në gjuhë tjera

Anglisht - mat Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë