belbër

Shqip

Mbiemër

belbër

I mb. -

1. Që i mbahet goja kur flet; që nuk i shqipton mirë fjalët. Fëmijë të belbër.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.

II ndajf. -

1. Duke m'u marrë goja, duke i shqiptuar keq fjalët; nëpër dhëmbë. Flet belbër.

Në gjuhë tjera

Anglisht Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë