begatë
Shqip[redaktoni]
Begatë mb. -
- I begatshëm. Vend i begatë. Të korra të begata. Vit i begatë. Jetë e begatë.
- fig. Që është shumë i përshtatshëm për krijimin dhe për zhvillimin e diçkaje, pjellor. Truall i begatë.
- vjet. I pasur, pasanik.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0