bastun
Bastun m.sh. -
- Shkop i gjatë me dorezë të kthyer, që mbajnë zakonisht pleqtë për t'u mbështetur kur ecin. Bastun arre (fildishi). Doreza (koka) e bastunit. Mbështetem në bastun. Eci me bastun. E qëlloi me bastun.
- veter. Shkop i gjatë i shkallëzuar, që përdoret për të matur lartësinë e kafshës. Mat me bastun.
- vjet. Bukë e gjatë dhe e hollë.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Prononcimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë rrjedhëse[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0