Jump to content

bashkues

Nga Wiktionary

Shqip

[redaktoni]

Bashkues mb. -

  1. Që shërben për të krijuar një lidhje të ngushtë, që ndihmon për të krijuar një bashkim. Forcë bashkuese. Rol bashkues. Zanore bashkuese. gjuh. zanore lidhëse.
  2. Që shërben për të bashkuar dy pjesë të një mekanizmi a dy sende. Grup bashkues. Pllakë (kokë, unazë) bashkuese. Kunj bashkues. Ind bashkues. anat.
  3. si em. ~, ~I m. sh. ~, ~it tek. Vegël që shërben për të bashkuar dy pjesë të një mekanizmi a dy sende. Bashkuesi i shulit të pushkës.[1]

Etimologjia

[redaktoni]

Prononcimi

[redaktoni]

Sinonime

[redaktoni]

Antonime

[redaktoni]

Fjalë rrjedhëse

[redaktoni]

Në gjuhë tjera

[redaktoni]


Anglisht
Gjermanisht
Frëngjisht
Polonisht
Japonisht
Hollandisht
Italisht
Suedisht
Portugalisht
Spanisht
Kroatisht
Arabisht
Greqisht
Boshnjakisht
Persisht


Rusisht
Kinezisht
Finlandishte
Norvegjisht
Esperanto
Danisht
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Letonisht
Rumanisht


Katalanisht
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Estonisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat

[redaktoni]
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0