banueshëm
Banueshëm mb. - Që është i përshtatshëm për të banuar njerëzit; që mund të shërbejë si banesë; kund. i pabanueshëm. Vend i banueshëm. Ndërtesë e banueshme.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Prononcimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë rrjedhëse[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0