banuar

Nga Wiktionary

Shqip

Mbiemër

banuar mb.

  1. Që ka banorë; që ka banorë vendës të përhershëm, i populluar; kund. i pabanuar. Krahinë e banuar. Vend i banuar. Qendër e banuar.[1]

Etimologjia

Prononcimi

Sinonime

Antonime

Fjalë rrjedhëse

Në gjuhët tjera

Referencat

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0