bahçe
Shqip
Emër
Bahçe f.sh.bised. - Kopsht i vogël zakonisht pranë shtëpisë, i mbjellë me pemë, me perime ose me lule; vjet. lulishte. Bahçe me pemë (me lule). Doli në bahçe. Punonte bahçen. Bahçja me lule dhe bota me njerëz kanë hije. fj. u.
Etimologjia
Prononcimi
Sinonime
Antonime
Fjalë rrjedhëse
Në gjuhë tjera
Referencat
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0