bërtitur
Shqip[redaktoni]
Bërtitur f.kryes.sh. -
- Fjalë ose thirrje me zë tepër të lartë, britmë. Të bërtitura të forta. Të bërtiturat e fëmijës. Nisi nga të bërtiturat.
- Qortim ose sharje me zë të fortë e të lartë. S'duron të bërtitura.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0