bëltajë
Shqip[redaktoni]
Bëltajë f.sh. - Farat së bashku me shtresën që i mban në zemrën e kungullit ose të pjeprit; zemra e kungullit, e pjeprit ose e disa frutave, shtrati i farave. I qëroj (i heq) bëltajat. Ishte kalbur deri në bëltajë.
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0