çuar
Shqip[redaktoni]
Mbiemër[redaktoni]
- Që i është bërë punimi i parë; i lëruar, i kthyer.
- Tokë e çuar.
- Që ka nisur të ecë, i mëkëmbur; fig. që është bërë për punë.
- Zog i çuar.
Ndajfolje[redaktoni]
- Në këmbë, jo ndenjur kund. ulur.
- Rri çuar.
- Zgjuar, jo në gjumë.
- Rri çuar. I gjeta çuar.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
- ulur ndajf
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0