çorientuar
Shqip[redaktoni]
Mbiemër[redaktoni]
- Që ka ngatërruar drejtimin, të cilin duhej ta ndiqte; që ka humbur rrugën.
- Kolonë e çorientuar.
- Që i është prishur drejtimi i duhur, që ka marrë një orientim tjetër të gabuar.
- Busull e çorientuar.
- fig. Që i është pështjelluar mendja dhe nuk di se si të veprojë drejt, që e ka humbur fillin; i hutuar.
- Njeri i çorientuar.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
- i hutuar
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0