çokanis
Shqip[redaktoni]
Folje[redaktoni]
- E pres diçka në copa të vogla me çokë; grij me çokë a me një mjet tjetër prerës.
- Çokanis mishin. Çokanis patëllxhanët.
- fig. E rrah fort dikë; e qortoj dhe e këshilloj që të verë mend, e gdhend.
- E çokanisi djalin.
- Thyej gurët ose anët e tyre me çekan, skalit me çok; çekanis.
- Çokanis gurët.
- edhe jokal. I bie çokut të derës për të trokitur; trokas në portë me çok, çokas.
- Çokanis portën. Dikush po çokanis në derë.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
|
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0