çandër
Shqip[redaktoni]
Çandër f.sh. - Furkë që i vihet një gardhi ose një muri për të mos rënë. I vë çandër gardhit (murit).
- I bëhem çandër dikujt i qëndroj përballë pa u përkulur, nuk mposhtem.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0