çak

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Çak onomat. - Përdoret si imitim për të shënuar tingullin e dobët, që del kur goditet diçka e fortë. Bën çak. Troket çak e çuk.

  • Pa çak, pa bam (pa bërë as çak, as bam) pa shkrehur asnjë pushkë, pa luftë; pa ndonjë mundim, pa përpjekje. Bëri çak (arma) nuk shkrepi, nuk ndezi. Nuk bëri çak nuk e shkrehu asnjëherë, nuk luftoi.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0