venom

Nga Wiktionary

VENOM m. hist.

  • 1. E drejtë zakonore e pashkruar, që vepronte në një krahinë a në disa krahina dhe ruhej e zbatohej nga të gjithë; përmbledhje a tërësi rregullash, normash e zakonesh të pashkruara, që ruheshin e zbatoheshin nga të gjithë, kanun. Vendosën një venom.
  • 2. E drejtë e veçantë që gëzonte dikush sipas kanunit.