torno

Nga Wiktionary

TORNO f.

  • Makinë e ndërlikuar, me pajisje të nevojshme për prerje, për gdhendje, për shpime etj:, që përdoret për të bërë pjesë këmbimi e punime të tjera me faqe zakonisht të rrumbullakëta nga copë prej metali, prej druri a prej një lënde tjetër. Torno vertikale (horizontale). Torno paralele. Torno për punime druri. Thika e tornos. Reparti i tornos. Punon në torno.