tenis

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Emër[redaktoni]

tenis m. sport.

  1. Lojë që luhet ndërmjet dy lojtarëve a ndërmjet dy palëve në një fushë të ndarë me rrjetë në dy pjesë, duke e goditur topin me raketë për ta hedhur në gjysmën e fushës kundërshtare. Lojë tenisi. Top (raketë) tenisi. Këpucë tenisi. Kampion i tenisit. Luajnë tenis.