shtirë

SHTIRË f.

• Lakmi e madhe; babëzi.

SHTIRË I mb.

• Që bëhet sa për sy e faqe për të mashtruar të tjerët, për të përfituar diçka etj., jo i sinqertë, shtinjak. Përzemërsi e shtirë. Gëzim i shtirë. Buzëqeshje (keqardhje) e shtirë.

SHTIRË II mb.

• 1. Dështak, shtiak. Kec i shtirë.
• 2. Që ka dështuar, që ka shtirë. Dele (dhi) e shtirë.
• 3. fig. I dobët nga trupi, ligaç, ngordhalaq. Është si i shtirë.