peth

Nga Wiktionary

PETH m. anat.

  • Cipë e hollë e mishtë, që lidh rrënjën e gjuhës nga poshtë me pjesën e përparme të nofullës; cipë e hollë e mishtë, që e mban një organ të lidhur diku, freth. Pethi i gjuhës. Iu këput pethi.