noter

Nga Wiktionary

NOTER m.

  • Këshilltar ligjor i ngarkuar për kryerjen e disa veprimeve juridike, që me dispozita nuk u janë lënë organeve të tjera shtetërore (si bërje aktesh për lidhje kontratash, vërtetime dokumentesh e nënshkrimesh, pranim për ruajtje dokumentesh të ndryshme etj.). E vërtetoi te noteri.