ndalesë

Nga Wiktionary

NDALESË f.

  • 1. Pushim i shkurtër, ndërprerje e përkohshme; qëndrim i shkurtër i një mjeti udhëtimi. Ndalesat në rrugë. Ndalesat gjatë leximit. Ndalesat e alpinistëve gjatë marshimi Pas disa ndalesave. Bën shumë ndalesa.
  • 2. Ndërprerje e punës. Ndalesë e shkurtër (e paparashikuar). Ndalesat e makinerisë. Punon pa ndalesa.
  • 3. Vend ku qëndrojnë mjetet e udhëtimit për të hipur a për të zbritur udhëtarët. Ndalesat e autobusit. Në ndalesën e tretë.
  • 4. Pengesë, vështirësi. Thyej çdo ndalesë. Nuk njeh ndalesë nuk ndalet para pengesave.
  • 5. Shumë të hollash që mbahet për të shlyer një detyrim. Ndalesat e përmuajshme. Ndalesat nga paga.