magnet

Nga Wiktionary

MAGNET m.

  • Mineral hekuri ose çelik, që ka vetinë të tërheqë sendet prej hekuri, prej çeliku, prej nikeli etj. dhe të shtyjë sendet prej bismuti. Magnet natyror. Magnet artificial. Magnet si potkua (si shufër). Dy polet e magnetit. Fusha e magnetit.