kokëfortë

KOKËFORTË mb.

• 1. Që mendon e vepron sipas kokës së vet, pa pyetur asnjeri; që qëndron me këmbëngulje në mendimin e vet, megjithëse s'ka të drejtë; që nuk ka arsye, që nuk bindet; që është karakteristik për një njeri me tipare të tilla. Njeri kokëfortë. Fëmijë kokëfortë. Qëndrim kokëfortë. Tregohej (ishte) kokëfortë.
• 2. fig. Që nuk mund ta kundërshtosh dot, që nuk e mohon dot, që nuk i hedh dot poshtë. Faktet (shifrat.) janë kokëforta.