izolator

Nga Wiktionary

IZOLATOR m.

  • 1. fiz., elektr. shih IZOLANT, ~I.
  • 2. tek. Pajisje e posaçme e bërë me lëndë jopërçuese që shërben për të lidhur në të dhe për të izoluar përcjellësit e rrymës elektrike. Izolator mbajtës (sferik). Izolator elektrik. Izolator i tensionit të lartë. Uzinë izolatorësh. Vë izolatorët në shtyllë.