cen
Shqip[redaktoni]
Cen m.sh. -
- E metë trupore e njeriut; gjymtim që mbetet nga një sëmundje, nga një fatkeqësi etj. Njeri me cen. Mbeti me cen. E bëri me cen. E la me cen.
- E metë, mungesë. Punë pa cen. I gjej cenet.
- fig. Zakon i keq i një njeriu, ves. Njeri me cene me huqe. Djalë pa cene. U bë me cen. Ka cene të këqija. Zuri një cen. I zhduku cenet. I fsheh (i mbulon) cenet.
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0