cen

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Cen m.sh. -

  1. E metë trupore e njeriut; gjymtim që mbetet nga një sëmundje, nga një fatkeqësi etj. Njeri me cen. Mbeti me cen. E bëri me cen. E la me cen.
  2. E metë, mungesë. Punë pa cen. I gjej cenet.
  3. fig. Zakon i keq i një njeriu, ves. Njeri me cene me huqe. Djalë pa cene. U bë me cen. Ka cene të këqija. Zuri një cen. I zhduku cenet. I fsheh (i mbulon) cenet.
  • Merr cen shih te marr. Rreth i mbyllur (me cen) libr. shih te rreth,~i.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0