burracak

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Burracak mb.keq. -

  1. Që s'ka guxim, që ka shumë frikë e s'e fsheh dot këtë, frikacak; që shpreh frikë.
  2. si em. ~, ~u m. sh. ~ë, ~ët. Ai që nuk ka guxim, që ka shumë frikë, frikacak. Sjellje (qëndrim) prej burracaku.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0