burracak
Shqip[redaktoni]
Burracak mb.keq. -
- Që s'ka guxim, që ka shumë frikë e s'e fsheh dot këtë, frikacak; që shpreh frikë.
- si em. ~, ~u m. sh. ~ë, ~ët. Ai që nuk ka guxim, që ka shumë frikë, frikacak. Sjellje (qëndrim) prej burracaku.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0