burrëror
Shqip[redaktoni]
Burrëror mb. -
- Që i përket burrit, që e ka burri, prej burri; që është karakteristik për burrat, burrash. Zë burrëror. Fytyrë (tipare, pamje) burrërore. Vështrim burrëror. Valle (këngë) burrërore.
- Që karakterizohet nga qëndresa e vendosmëria para vështirësive e rreziqeve që shpreh guxim e trimëri; që është plot burrëri e fisnikëri. Qëndrim (karakter) burrëror. Luftë burrërore.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0