burmë

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Burmë

I f.sh. -

  1. Vidhë e vogël. Koka e burmës. Mbërthej me burmë.
  2. shih burgji,~a 2. Burma e sahatit.
  • I janë liruar (i kanë luajtur) burmat (vidhat, burgjitë) dikujt. Ia di (ia njoh) burmat (vidhat) dikujt ia gjej pikën ku mund të kapem, ia gjej vendin dikujt ku duhet të kapem për të zbërthyer diçka etj. Ia gjeti burmat (vidhat, burgjitë).

II f.sh. - Fik i rreshkur, rrekë. Një varg me burma. Është bërë burmë.

III f.sh. -

  1. Gropëz në mjekër a në faqe, qukë. Burmat e faqeve. Burma e mjekrës. Burmat e fëmijërisë. I bëhen burma kur qesh.
  2. Gropëz a vrimë e vogël, që mban diçka (si bubëza e pushkës, kupëza e lules etj.). Burma e pushkës.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0