brohoritje

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Brohoritje f.sh. - Thirrje a britmë e gëzuar, që shoqërohet zakonisht me duartrokitje dhe që shpreh miratimin për një ngjarje të madhe, për një vendim me rëndësi etj. ose që bëhet si përshëndetje për një njeri të shquar. Brohoritje e fuqishme. Duartrokitje dhe brohoritje. Shpërthyen brohoritjet. E pritën me brohoritje.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0