brenë

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Emër[redaktoni]

brenë f.sh. -

  1. Shkop i gjatë e i trashë, që përdoret për të thurur gardhe, për të shkundur arra, ullinj etj.; shufër, shtagë. Thur me brena.
  2. Dru i gjatë, që përdoret për të shtyrë lundrën gjatë lundrimit në ujëra të cekëta.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0