braktis

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Braktis kal. -

  1. Largohem prej një vendi, e lë përgjithnjë a për një kohë të gjatë; largohem prej dikujt, e lë vetëm. Braktisën vendin. Braktisi anijen. Braktisi gruan (fëmijët, shokët). Braktisën fushën e betejës.
  2. Heq dorë nga diçka përgjithnjë a për një kohë, nuk merrem më me të; lë punën ose një veprimtari. Braktisi mësimet. Nuk e braktisi shkollën (punën, detyrën). I braktisi të gjitha.
  3. Lë pas dore, nuk kujdesem më; e lë pa ndihmë e pa përkrahje, i kthej krahët. Braktisi tokën. E braktisi shtëpinë. E ka braktisur punën.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0