bodrum
Shqip[redaktoni]
Bodrum m.sh. -
- Dhomë poshtë katit përdhes të një ndërtese, që përdoret zakonisht për të mbajtur ushqime, dru e sende të tjera; qilar; vend i mbyllur, i errët e me lagështirë. Bodrumi i shtëpisë. Bodrumi i kalasë. Merimanga e bodrumeve. Zbres në bodrum. Strehohej në bodrum. Ruaj (mbaj) në bodrum.
- Gropë nën tokë, pa dritë e me lagështirë.
- vjet. Burg. E futën në bodrum.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0