biçak
Shqip[redaktoni]
Biçak m.sh. - Thikë e vogël, me presë që hapet e mbyllet në një dorezë druri, kocke etj.; thikë xhepi, brisk xhepi. Biçak, buke. Pres (grij, kruaj) me biçak. Ha pak e bli biçak. fj. u.
- E la biçak e la pa gjë fare, e la lakuriq.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0